ağırlaştırılmış bir hayat tarzıdır
şarkta herhangi bir hayat
sürüklemiş diyardan-diyara
ne dert kaldı çekmedik ne cefa kaldı görmedik
nede hüsran kaldı uğramadık
şu gencecik ömürde
hep bir meyvesi eksik bir taze ağaç gibiydi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta