Doğadan Geldim. Şiiri - İshak Özlü

Doğa'dan geldim,aslım doga'ya giderim.
Toprağın bağrında,neslim olur yiterim.
Savrulur tozlarım Yurdumun toprağında,
Bir Dere kenarında Gül açar dönerim.

Şırnağın Su'yundan,Konya'nın ekmeğinden,
Trakya hava'sından,Antalya Meyvesinden,
Yedim içtim Anadolu'mun Toprağından,
Yok olurum,Dönmek için Kış sebzesinden.

Ad'sız geldim ad bırakmaya gücüm yetmez,
Kesilir nefesim,tüten ocağım tütmez.
Yıllar sonra Kepçeler dalar mezarıma,
Gelirim farklı bir kalıp'ta kimse bilmez.

Ben Kara Toprağım,Toprak ise ben,
Karışırım Rüzğarlara emanettir ten.
Meçhul bir Mezarda Yedi İshak yatarken,
Süzülürüm Buluttan,anlamazsın sen.

Maya'mda Anadolu'mun has Toprağı var,
Bugün sen sevdalım,yarın Toprak gerçek yar.
Ben Anadolu'yum Anadolu ise ben,
Ordayım,Dağın zirvesinde görürsen Kar.