Doğada Buldum Yaşamı Şiiri - Türkan Yılmaz

DOĞADA BULDUM YAŞAMI

Dağın yamaçında gül başka açar
Her şey bana doğayı andırıyor
Düşlerimde doğanın kokusu var
Her şey bana doğayı andırıyor

Şehir karanlıkğı insana batar
Her şey doğanın kucağında yatar
Özlem çekmek kızgın çöl gibi yakar
Her şey bana doğayı andırıyor

Hasreti benim ok gibi deler sinemi
Kıskanıyorum güle konan bülbülü
Özlemi içimi yakar lalesi sümbülü
Her şey bana doğayı andırıyor

Dağada yatar en büyük sermayem
Bize bolca sevgiler sergiliyen
Binlerce çiçekler gülleri veren
Her şey bana doğayı andırıyor

Burnumda menekşe kokusu var
Doğada yaşar nice varlık canlar
Bu halimden en iyi doğa anlar
Her şey bana doğayı andırıyor

Derdimi bilmez demesin ağlama
Doğa kurban olayım sar bağrına
Beni hasret koydular vatanıma
Her şey bana doğayı andırıyor

Berak soğuk su akar mide açar
Mavisi dünyaya bambaşka bakar
Yeşilinde gül açar bir ayrı kokar
Her şey bana doğayı andırıyor

Doğa ben seni sevdim büyük hisle
Nakış güllerin tabutuma işle
Güzel çiçekleri mezarım süsle
Her şey bana doğayı andırıyor

Göz yaşımla ekin ektim tarlaya
Yoruldum turnadan selam yolaya
Sonunda ellerim açtım mevlaya
Her şey bana doğayı andırıyor

Ben doğayı etmişim başıma taç
Sen oldun dertliye hep sundun ilaç
Ölürsem mezarıma zambaklar aç
Her şey bana doğayı andırıyor

İçimde derdi döktüm dağa taşa
Türkan'a dağ derki ağlama boşa
Aç bağrın doğa değer yaşamaya
Her şey bana doğayı andırıyor

* * (Şiir) * *

* * * Türkan Yılmaz * * *