Dizelere Sığmayan Bir Ruh

Dünyalara sığmayan şu ruh,
sessizce yazılan bir dizeye sıkıştı.
Avuç avuç, gönül gönül şiirler biriktirmişken
Eylül’ün kırık yapraklarıyla
Mayıs’ın taze günceleri arasında...

Ah be şiir yüreklim,
kırılmış dizelerinden öpüyorum seni.
Umudunun ardına koyamadığın virgül,
gülüşüne getiremediğin üç nokta beklerken
kılıç gibi duran ünlemin gölgesinde
savrulup gidişine yanıyorum.

Bir kelimenin içine hapsoldum;
ne susabiliyorum, ne söyleyebiliyorum.
Gecenin içinden geçerken
yüzümde yankılanıyor eksik heceler...
hiçbir şiir beni tamamlayamıyor.

Artık hiçbir kelimeye sığamıyorum,
bir dize bile taşıyamıyor beni.
Yalnızlığım harf harf dökülüyor
ve seninle susan şiir, benimle tükeniyor.
Bu aralar uçurumlarda geziniyorum;
bıçaksırtı bastığım dizelerde
yürüyüşüm içime dokunuyor.

08/09/2025
01:41 #wahran
@demlenmisSiirler
(541)