Sensizliğin fırtınası mıdır bu içimde yanan,
yoksa bir yol oluşun cehennemi mi?
Hep cenneti özlerken be gülüm,
sanki,
ateşim oldun ruhumu alev alev yakan.
Freni boşalmış gibi gider durur bu gönül,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta