Divane gönül
Ne tez solu verdi bahçe bağlarım.
Büyüyor durmadan hasret dağlarım.
Kendim yazar kendim okur ağlarım.
Vuslat nedir bilmez divane gönül.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Sokak sokak ararım yar izini
Göreyim bir kere diye yüzünü
O yar zanneder unuttum özünü
Yar halini bilmez divane gönül
Umut hep vardır ama zaman arkasındadır... Geçen yıllar yavaş yavaş öldürür onu da..
Ve işte 'Divane Gönül' kalır geride...
Ne güzeldi... Kutlarım Sura Hanım..
Şiir okuyunca değil hissedince tat verir ya..İşte bu öyle bir şiir olmuş..Gözümüzün perdesi aydınlandı, yüreğimiz dolup taştı..tebrikler..
teşekkür ederim
böyle güzel bir sunuyu
biz şiir severlerle
paylaştığınız için
Geleneksel halk Edebiyatı tarzında aşıklama tğrğ güzel bir hece şiir okumanın yanı sıra kuvvetli duyguların da etkleyici halini hissettim. Kuralları itibariuylede oldukça güzel bir şiir. Tebrik ederim. Kaleminiz daim olsun.selamlar
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta