“Adamın kirpiğinde ne zamandır oturan yaşlı bilge, anlattı uzun uzun...”
Bir yerden başlamak gerekiyordu. Aşağıdan bir yerden, serzenişle başladı adam.
(Ayaklarımda çimento külçeler, akmıyor adresine nehirlerim
Ve yitip gidiyor sularda sözler, yitiriliyor içimde güncelerim)
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
