En yüksek dağın buzlu ve sipsivri zirvesindeydim
Bir adım sağım-solum, bir karış önüm-arkam hep uçurum...
Yalvardım Tanrı'ya 'indir beni' diye.
Yanlış mıydı duam, bilmem niye,
Şimdi en derin noktasındayım okyanusun
Oksijensiz
Ve sensiz...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Tanrı'nın kulları dua ederken, her şey güzel olsun ister ama Tanrı, her güzel şey kadar, kimi kötü olgularda da insanlar için iyilik var edebiliyor sanırım. Çünkü güzel başlangıçlarda, çoğu kez kötü olabiliyor dostum. Güzel şiirinizi kutlar, esenlikler dilerim.
Derinliğine duygular yansımış dizelere...
Kaleminiz daim olsun,tam puanımla
Saygıyla/ Ayşe
Mükemmel bir anlatım, kutlarım yüreğinizi. Kaleminiz ve ilhamınız daim olsun. Saygılarımla...
O derinlerden çıkmak isterken vazgeçmemek ellerin, yüreğin parçalanışına rağmen..Çünkü aydınlığı görmüştük.Çok güzeldi..Kutluyorum Ünal Bey..)
İlginç tebrikler.
Allah yardımcın olsun ne diyeyim kutlarım güzeldi saygılarla
Sevdanın bulutları böyle değil midir sayın Ünal Beşkese...
Ya bir dağın en yalçın doruğuna bırakır ya bir okyanusun tam ortasına ...
Bir sıcak gülümsemeyi karşında görüp-görememektir bu...
Kutluyorum çalışmanızı ama keşke bir bu kadarlık daha anlatımla biraz daha zenginleştirseydiniz diyorum...
Saygı ile .
Bu şiir ile ilgili 27 tane yorum bulunmakta