kara bir kalemden haritada kalan iz
eğri yollar dolaşır karınca karınca insan
kah yaya, kah süvari, aklın kılıcı ile biz
şu şöyle demişti, ya ne der filan
tut ki konuştuk papağan gibi bir kaç dil
endam aksetti aynalara aynalar şizofren
arim seli diyorlar benim gönlüm şu bağda
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
