Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
tek kelimeyle harika bir şiir söylenecek bir söz yok,kalemin daim olsun,yüreğine sağlık.tam puan
Aslında yaşam bu değil mi? Dünyanın güzelliklerini insanca paylaşmak. Düşün ki, her kes kendisininki ile yetiniyor. Ne garip olurdu?
Halbuki Allah size verilen nimetlerimden bolca yiyin için.
Sizleri kavimler olarak yarattım. Birbirinizle tanışın, anlaşın, kaynaşın, güzelliklerini paylaşın.
Ha şunu mu söylemek istiyoruz. Biz hiç kimseyle anlaşmayız, paylaşmayız..
Biz sadece bizimkine sahip çıkarız.
Başkasının elmasından armudundan bize ne?
Başkasının müziğinden, kültüründen, töresinden bize ne?
Başkasının aklından, düşüncesinden bize ne?
Böyle bir şey sadece sanıyorum bağnazlık olur..
Biz insanız. Irkımız insan.. Cinsimiz insan.
İnsan olarak insanların ürettiği her şey..
İnsan olarak Allah bize verdiği her şey..
Haram olmadıktan sonra, aramızda paylaşılması gevrekir.
Sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta