Bizi bizden eden sırlarımız vardı. Sen hangi sırrının çizgisinde bizden vazgeçmiştin ve biranda yüreğime gidişini serpmiştin. Tembel öğrenciydim ben, verdiğin gidiş ödevini hiç aklıma yerleştiremediğim. Aklımda olan tek şey, senin kendinden gittiğin bende tüm sıcaklığınla duruyor olduğundu. Şimdi gittiğin yalanını kendine söylüyorsun. Bende gitmediğinin doğrusunu kendimde yaşatıyorum. Tek taraflı bir gidişi kendime kabul ettirmemi ve kendince doğru; bana göre yanlış bir yola gittiğin olgusunu nasıl sindirmemi bekliyordun. Hiç bekleme bunu. Sen gitmiş olabilirsin ama ben yolcu etmedim seni.
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta