Bilen beni ben sanır,
Bilse beni utanır.
Ne falcı beni tanır,
Ne gösterir fal beni...
İzler bin ifrit beni, her gün 'sendeniz' diye,
Bin yola sürdüm atı, Yârab 'senden iz' diye,
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Insanlık bu pişmanlığı yaşayabilseydi keske
ne güzel duygular yaşamı ve yazmış. hayırla anılmak ne hoş, şaire saygılar.
Yok böyle bir dilekçe
Uzun zaman oldu böyle güzel bu kadar hoş bir şiir okumayalı...
Kıta kıta vurdu
Kıtalara ayırdı bu şiir beni...
Her yazdığımı unutturdu!
Ya beni de al terkine, ya terkedip git, ya çal beni!!
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta