Dile Geldi Taştakiler Şiiri - Kasım Kobakçı

Yorgunluk! Yüzümü, içimi sardı;
Umutsuzluk tohumu ektin, kardın,
Dokunduğun her şey, karardı, soldu,
Güne karanlık gölgeler getirdin!..
*
Diyorlar ki; hani çözüm nerede?
Yaratıcı kalbin sahiplerinde,
Hayaller boğuluyor, o sığ yerde,
Kaçırmayın elinizden ipleri!..
*
İki yüzlü sözlerden; kelimeden,
Köşe bucak kaçacaksın deliden,
Eser yoksa dürüstlükten, erdemden,
O dünyayı başına yıkacaksın!..
*
Zihni, hapishaneye çevirdiler;
Söndürdü yıktılar, düşüncesizler,
Hep gerçekleri vurdu, devirdiler,
Teslim oldu onursuzlar, domuzlar!..
*
İnsanlığın en karası, paslısı,
Konuşun; kalpsiz baştakiler hadi,
Kanıyor, zihnin yarası, alası,
Dile geldi taştakiler, ağladı!..