yangınlara vurulmuş bedenlerin kızıl yalnızlığına ortak yıldızlar
duraksız nefes alışların duvarlara sinen kokusunda saklı
isterik bir sıradanlığın savrulan kahkahası
doygunluğuna bir kala bitmeyen doyumsuzluklar kapıda
buselik makamında inleyen sözlerden süzülen arzu
al yazmalara basılmış boncuklarda şehvet
zalim bir gece yarısı yarasına sıkılan bir kurşun daha
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta