Dil Yarası Şiiri - Filiz Kocabıyık

Dil yarası ne büyük yaraymış insanın denendiği!
Ne gaflet söyleyene,
Küfre dönerken sözleri,
Görseydi, keşke,
Gönlüne inen perdeleri!

Kibrin azabına düşmüş, anlamaz ciğeri,
Ah, cemalin güzelliği boyar aynada seni
Boyarken siler yüreğindeki güzellikleri!

Ah, kibir ne zor aşktır insana!
Bir yar bulamaz kendine
Kimse katlanmaz ona
Kibrinden şaşmışa,

Yari kibir olan, Hakka ulaşamaz!
Ah birde kula tapanlar var anlamaz!
Yalan riya, iftira katar,
Ulaşmak için mabuduna!

Ah yaradan verir mi,
Bilmez misin zalim,
Şirk koştuğunu sana!

Gaflete düşmüşsünde,
İnşaallah yaradan acır sana,
Dilerse bulursun, belki Hak!
İbret almak için, şöyle bir etrafına bak!

Dilerim dilin verene sadık kalsın,
Zehrini akıtırken, başkasına,
Sadece en yakınıdakini yakarsın!

Bırak dilin bu yaktığıyla kalsın,
Gavurluğu gönlüne indirme,
Bırak o yaradana tapsın! !

FİLİZ KOCABIYIK