Dil/anları süzerdi, rüzgâr esma/ğrur b/akışlarıyla sokuldukça yangına gülüşleriyle
Lambanın isli gölgesi vururdu aşka, damıtılmış ezgilerle sarılırdık ah kendimize
İncinirdi yaprakları günlerin, vakitler eskitirdik kuru özlemlerin hicaz seherlerinde
Aşk yakardık gönlümüzün kırgın ocağında, kıyam düşler sokulur iken yüreğimize
Nafile özlemlerin mor adasında sevgiyi yazardık, dünlerin pastili acırdı dilimizde.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor