Davullarım çalınır,sesi boş ruhları sindirir.
Sevgi sancaklarım,kurtlarımın dişlerinde ilerler.
Fatihi benim,fetih bekleyen gönüllerin.
Yıldığım olmadı yenilgiden bile...
Yenilgi tatmadığım halde.
Çıplak alırım karşıma,sahte kıyafetli ruhları soyar kapımda prenslerim.
Kim mi bu ukala...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
üstad bu şiirin tamamını bekleriz boş bir vaktinde artık.saygıyla.
bu şiiri yora yora ben yoruldum..yoruma ne hacet annem kıbrıslılar bile anladı derim.
başına çal bu şiiri kral..bir kadının atlıları titretti ordugahını.
çok güzel tebrikler!
şiirin çok güzel . bütçenden haberim yok ama prodüksüyonun büyük olduğu açık.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta