Dikiş İzleri Şiiri - Ali Karakaşlı

Bir yelkenli gibi geçiyor elmacık kemiklerimden
gülüşün gözyaşlarıma karışıyor
artık sen herkes, ben tek
beni vururlar bu gece, seni kutsarlar
senin anıların var, albümlerin, mektupların
benden silinmiş her şey
şimdi yanıma çıkıp gelsen bile ben hep yalnızım
sen kuşlarla bile kalabalık
ben nuh'un gemisinden kovulmuş kadar
senin müslüm'ünde, ferdi'nde bile umudun var
benim için çoktan batmış dünya, hep keder
ben her gece bulvarlarda kursağımda kalan sevinçleri kusuyorum, sen masalarda şen
sen demlik, ben küllük
sen cam kenarı çiçeği, ben mezarlık
sen bu yolun yerlisi, ev sahibi
ben kendime bile yabancı, kendimden göçebe
ben intiha, sen namütenahi...
ben hep sonumu soruyorum aynalara
sen yeniden başlıyorsun her sabah

artık sen herkes, ben tek
ben uzun uzun dikiş izleri
sen hiç kapanmayacak yara...

Ali Karakaşlı  - 03.05.2022 - Nazilli