Bahçemin çiçeklerini solduran son bahardı,
Kim bilir hangi gök gözlünün nazarı değdi,
Hangi kem bakışlının kıskançlık nöbetlerinden biri,
Kimin ayak izleri bahçemi acımadan ezip geçen,
İsyanımı bastıran kelebeklerimin sesssizliği…
İncecik hüzünler yağıyor yârin kuğu boynuna,
Çeşmenin mor akşamlarında yapayalnızım,
Feryat figan üstelik ben böyle ağlak değildim.
Kenar köşe gizlenip sığınacak gözler aramazdım.
İçimde büyütüp çoğaltmadan önce seni,
Hergün azar azar eriyip eksilmezdim,
Neden geceleyin uyuyor biriktirdiğim yıldızlar,
Ay yüzlüm uykusuz kalıyor her gece benimle?
Yollarına binbir çiçekten dokunmuş halılar serdiğim,
Gördümki bahçemi, yolları gayrı dikenler bürümüş,
Dikenlerin gölgesinde büyür mü aşk çiçeklerim?
Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2018. 06. 28 /
Dinmez Er
Kayıt Tarihi : 25.7.2018 19:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!