‘’Ne elbiseler gördüm içinde insan yoktu,
Ne insanlar tanıdım üstünde elbise yoktu.’’
Kim bunun suçlusu? Terziler değil mi?
Ne saraylar gördüm içinde insanlık yoktu,
Ne insanlar tanıdım sığınacak yeri yoktu.
Kim bunun suçlusu? Mimarlar değil mi?
Saray yapıp içinde oturamayan, elbise dikip kendi giyemeyen
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Var olan gücümüzün kıymetini bilemiyoruz…
Gücümüzü, yeteneklerimizi başkalarına sunuyoruz.
Kendimiz köleleşiyoruz…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta