Bir öğle üzerinde, karşımda büyük bina,
İster yemeğe say, ister cuma namazına…
Şahsım cadde dibinde, binayı seyrediyor,
Elinde evraklarla, işini tamamlıyor…
Perdesiz pencereler, tüm ışıklar yanıyor,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.