Dervişle Hasbihâl Şiiri - Mehmet Yaşar Genç

Ey derviş!
Söz oku mu çekersin? Dilin sanki yay gibi
Bitmeyen bu sürgitler, Safâ-Merve, Sây gibi

Ey derviş!
Gâyen hoş sâdâ olsun, hayatın encâmına
Kanâat et ve sığın, yolun insicâmına

Cevap:
Bir güzele uğradım, sözü şifâdır diye
Tenhalara dökülen ruhum andan hediye

Şiir güzelidir o, Leyla ve Mecnun’a eş
Bir tutam tebessümü, kalbime doğan Güneş

Sanki cennet hûrisi, yansıyan hoş tecelli
Göğüme hâs heyecan, yakan nûrundan belli

Özünde cevher saklı, hangi nâdân bilecek?
Mehtabına bakanlar belki kendin geçecek

Her bir nazarı, devran, içimde tükenmez yol
Aşk çölüne düş oldum, heybemde sabrım bol bol

Üç beş kelâm etmeye, ne eksik ne de fazla
Şu faniden bekâya gitmeliyim bu hâzla

Bülbül, terennüm eder, şiirimden yâdını
Efsunkâr bir dil ile nağmeliyor adını

Deme kimseye, sakın, sevdaya düştü deme!
Sokağında mutluyum, eş istemem gölgeme.