Bu dünyanın dertlerini,
Yenmeye güç yetiremem.
Ne on bini, ne yüz bini,
Saymakla da bitiremem.
Bağrım yanık, benzim soluk,
Yaşım akar oluk oluk,
Uçup gitti, o mutluluk,
Asla geri getiremem.
Kırık gönlüm vermez seda,
Bu serzeniş sessiz veda,
Dünya sırça köşk olsa da,
Artık rahat oturamam.
BAYBURT’1998
Bahadır Özcan AkbaşKayıt Tarihi : 16.3.2007 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Olan bir insan saraylarda otursa asala rahat edemez eğer ki rahatsa o insanda bir
Eksiklik var demektir anlamlı bir şiirdi gönülden tebrik ederim selamlar saygılar
Teşekkürler kardeşim hayırlı günler diliyorum. Bu konuyu en son yazdığım "Benim Neyime" adlı şiirde daha iyi biçimde dile getirdim.
bilcümle tüm hayvanların dünyasını da batırmadık mı ?
Irak ta hep insan mı ölen?
ya diğer mahluklar ?
onların sayımını yapan var mı
tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)