Dert Ettiğin Ölümse? Şiiri - Abdullah To ...

Dert ettiğin ölümse?
O dert değil bir derman.
Bahsi geçse gülümse!
Zira Hu’dan o ferman.

Kim üzülür doğuma?
Tam tersine gülünür.
Mevt deyince soğuma!
Düşün niye ölünür?

Yolcu iken her beşer;
Fani yurttan ebede.
Nasıl deyip şuna şer;
Hayır dersin kebede?

O, zahmetten kurtulup;
Kavuşmakken rahmete
Niçin dersin ey nefis;
Devam eyle zahmete?

De kızar mı bir asker;
Gündem olsa teskere?
Madem öyle ey asker;
Anlayış koy o ser’e!

Amel yoksa tasalan;
Ve mümkünse hiç ölme!
Biliyorsan yas falan?
Durma ağla ve gülme!

Hemen edip itiraz;
Ta’n eyleme talihe!
Yok, bu işte bir garaz!
Zira cennet Salih’e!

Olup hemen karamsar;
Düşme birden yeis’e!
Olsun dersen zarar, kar;
Yap gereği ne ise!

Nadim olup mazine;
Yönelirsen Mevla’ya
Mazin olur hazine;
Kavuşursun evlaya.

Ne kız ona ne darıl;
Çünkü o bir halaskar.
Dine inan ve sarıl;
Bil o zaman halas var!

Kebed: Zorluk, meşakkat, dik yokuş..

Abdullah Toroslu
27.07.2013-İzmir