İsyan etti yüreğim buna göz yumdum
Sana kalbimde ki tek aşkı sundum
Defalarca bu konuya dokundum
Vakti gelmedi mi, artık beni sevsen diyorum
Bir nefeste geldi geçti yıllar
Aşıklar kavuşsun
Ayrılıklar bitsin artık
Diller sussun kalpler konuşsun
Sevenler gözyaşı dökmesin artık
Sonu gelsede dünyanın
Dudakların git diyor, gözlerinse kal
O mavi gözlerine dünyada yok emsal
Hayat dediğin zaten kısacık bir masal
Küslüğü bırakıp artık barışsak diyorum
Gözlerim seni arıyor kulağım seste
Seni gözlerime hapsettim yar
Kime baksam sen varsın, neye baksam sen
Binlerce belki milyonlarca sebebi var
Vazgeçemem ki senden bırak git desen
Dudakların yaz gibi, gözlerin bahar
Herkes baharda açarken
Biz hazanda çiçek açtık
Fitilimiz yoktu ama
Etrafa hep ışık saçtık
Sığamadık hiçbir kaba
Böyle gitmez ki hep, bozmalı bu düzeni
Dünya zalim zulmetsin diye yaratılmadı ki
Her gülün bir baharı oldu ve olacak elbet
Hiçbiri sonsuza dek kurutulmadı ki
Epeydir içimde saklı kocaman bir çığlık
Haykırsam şimdi
Yıkılır duvarlar, kırılır camlar
Bir yandan hasret var bir yandan ayrılık
Daha da perçinliyor acımı
Sakladım tattığım her acıyı
Kalbimin kuytu köşelerine
Oysa ki nasıl da muhtaçtım
Uzanacak bir dost eline
Geçmedi kederli günler bitmek bilmedi
Aksaydım eteklerine
Şu yemyeşil dağların
Kıskanırdı belki beni
Buz gibi şelaleler
Savrulsaydım köklerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!