Derew Şiiri - Ömer Faruk Gümüştekin

Gava ku giyan di cezayê de dimîne, dema ku roj tê
Bajarên Ghost ji rastiya ji rastiya min tê hişê min
Mîna ku hûn fersend bibînin, derî li ser rojek payizê ya hişk in
Bi zimanê zarokek orfaned ku nekare bêje ji Xuda re bibîne, lê
Kevirên kûr di deryayên kûr û fireh de dimînin
Her kes ji her tiştî agahdar e, lê bi nermî bêdeng ji destên wan tê
Hemû sûcdar ku min şahidî kir ku ez şahid im di çavan de xuya dikim
Hêsan mîna bextewarî û pêxemberîtiyê jê re dibêjin hezkirina damn
Ew ne pir dûr bû, ew ê bigihîje, Apocalypse li pişt şeva reş
Di heman demê de ku Dahlos xwe jî bikişîne heya ku dawiya rê heya dawiyê hat
Û mirin gazî kir, digot ez têm guhên berfê
Hêviya ku tofan dê bimîne bi pênc caran erdê û ezman tê
Bi nimûneyên mirovî yên bajarvaniyê re hevokan bang bikin
Ma ma ew kurikek piçûk di nav jiyana firingî de ye
Dizanin ku tenê xapînok heye
Ew li ser çokên xwe digeriya mîna ku ew dimeşiya, lê dawiya wî tune bû
Bi dehan cesedên inanimate
They wan li Gaudy, bêyî xizanî û xizaniyê, jiyana xwe nîşanî jiyana xwe da
Hemî nirxên ku mirovahî ji nû ve hatibû bexşandin hate qewirandin
Qedexe û moralê tenê sermetek mirov bû?
Li ku derê ew mirovên ku destên xwe maç dikirin hene?
Hûn dizanin, ev rastbûn destên xwe di lêçûnên dilsoziyê de nehêle,
Hûn dizanin, ew ji bo berjewendîyên xwe serê xwe radiweste,
Hûn dizanin, hevalê min, em têne xapandin!
Ev cîhan me bikar tîne,
Ew xapînok dike û xap dike,
Em xwe wekî awayek normal ya jiyanê vedigirin
Em xirab şaş bûn
Her tiştê ku em difikirin ku parvekirinek piçûk e, derewek e
Derew!