Yine asumana dert dökme zamanı;
yürek eylülün hüzün kıyamında
ayrılık acısı sol yanımın başköşesinde.
Sığınıp bahanelere kaçasım yok artık gerçeklerden
Sen Bürütüs’ü oldun aşk masalımın
bıçakladın sırtımdan
aşkı tam kankırmızı yaşarken ben.
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
'Hüznün rengini kızıl ufuklara gül yaprağı gibi döken asuman! ! '
Çok etkileyici bir söylemdi sayın şair,kutluyorum,saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta