Dizili saf saf insan, içi derya sonu yok bölüm
Zamansız , final gibi gözükse de yolun başlangıcı ölüm
Ebedi istirahat, yat ve kıvran bir köşesine çekil
Toprak sonsuz rahmet, içine bir tohum gibi ekil
Al sana sonsuz tarla işte, dünya da mezarlığın böylesi
Görünce kimisi koşar içine, bir kurban gibi gelir ölesi
Gezmek bir rahatlama, orası ise kimine korkutucu hava
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta