Yattığım yerde, bir mezar taşım eksik.
Kapılar kapanana dek ,
dünyanın en mutlusu benim.
Gülüşlerime derler, kafası kainat güzeli ,
İçimdeki serseri, her gece beni yedi.
Okyanusları getir ,cebimde su birikintisi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta