Feryatlar yükseldi göğe gecenin karanlığında.
İnsanların mezarı oldu betonlar,toprak yerine.
Bebelerin gözleri hep açık gitti...
Ne acılar düştü anaların,babaların yüreğine...
Sabahın ilk ışıklarında bile susmadı çığlıklar.
Yerde....yerde yarım kalan bir simit....ve...
Bir oyuncağı bebeğimin...
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
güzelmiş hatta harika
DEĞERLİ KARDEŞİM ALLAH BİRDAHA ÖYLESİ AÇILAR KİMSEYE GÖSTERMESİN, O GEÇENİN ÇIĞLIKLARINI UZAKTAN İŞİTMEK DAHA ZOR ELİMİZDEN TEK GELEN DUA İDİ,ALLAH YAR VE YARDIMCIMIZ OLSUN,SİZİDE KUTLARIM BU GÜNE BİNAYEN YAZILAN BU ANLAMLI ŞİİRİNİZDEN ÖTÜRÜ.ESENLİKLER DİLERİM.SAYGILAR.APARI
Bebelerin gözleri hep açık gitti...
Ne acılar düştü anaların,babaların yüreğine...
17 ağustos depremini şiirsel anlatımınızı yaşadım sakaryada,allah böyle bir acıyı kimselere yaşatmasın eylem hanım...Yüreğinize sağlık duygulandırdınız bizleri...Sağlıcakla kalınız.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta