Ölüm kalım arası, varlık sadece nefes
Kalın kalın betonlar, olmuş bedene kafes
Hareket mümkün değil, yetmiyor imdada ses
Mekan beni sıkıyor, dar mekan korku bende
Vücudum uyuşuyor, hissetmez oldu ten de
Sessizlik sanki ölüm, duyular etmiş iflas
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta