DEPREM ANI…
Gecenin yarısı bir vuuuu sesi geldi.
Sanki gelen fırtına, kuvvetli bir yeldi.
Gecenin derin karanlığını bu ses deldi.
Gecenin yarısı bizlere dokunan neydi?
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Sevgili Hemşehrim, depremi yazmak ve anlatmak çok zor! Deprem adlı romanımı 10 yıla yakın bir zamanda yazabildim... Çığlıklar, haykırışlar bile bambaşka! Her şey aykırı ve ters gelir... Hatay'ımızda felaketler, hep olagelmiştir... Şimdi olduğu gibi...
Tebrikler... 10 puan +ant. Yarınlar, sevinçli olsun...
Uzun Bir Gece...
Yükselmiş başın sanki bulutlara değerdi,
Hem ayakların arzın kalbini de delerdi!
Mavi denizin dalgalarında esen yelin,
Götürürdü bizi mutluluklar ülkesinin,
En yüksek bacasına kondurabilmek için...
Uçsuz bucaksız ufuklarında raks ederdi;
Sevinçten, mutluluktan; kuşlar öter, öterdi.
Puslu akşamlarını karanlıklar örterdi!
Dışarı donsa da hep sımsıcaktır evimiz,
Kucak kucak bağrımız ışıldar gözlerimiz,
Pek yumuşaktır efradımıza sözlerimiz...
Dopdolu sokaklar, giden gelen koşuşanlar;
İşte böyle hayat, akıntıya kapılanlar!
Yükte ezilenler, bir köşede garibanlar...
Depremler, önüne alır; süpürür götürür...
Evden, yurttan, her şeyden eder; bazen öldürür!
Korkma, o yine verir, bir gün seni güldürür! ..
Patlamış çekirdeğin, pamuk pamuk atıyor;
Bulgur bulgur akarken, köz dumana katıyor...
Çatırdayan bir sesle ayılıyor insanlar,
Bu nedir? Şuursuzca şaşkın şaşkın kaçanlar!
Evler bir anda harap, köşede ağlaşanlar,
Kaldı enkazda yazık! O sevgili oğlanlar...
Çok soğuk, ısınmıyor; iliklerim çekildi,
Artık sokakta kaldık, yatağımız serildi,
Çaresiz ne yapılır, hüküm böyle verildi! ..”
(17.08.1999 11.30-Adana)
Arif Tatar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta