Denizin Dilinden Bir Çocuk

Kumdan kale yapıyorum dalgalar yıkıyor,
Tekrar yapıyorum tekrar yıkıyor
"Neden yapamıyorum?" diye soruyorum rüzgâra,
Rüzgâr,
Islak kumlara çocukluğumu savuruyor.

Deniz kabukları topluyorum
Her biri bir yıldızın dilinde
Kaybolmuş hikâyeler anlatıyor.
"Kim var orada!" diye sesleniyorum
Cevap veren
Sadece dalgaların hırçın bir tekerlemesi…

Kumsalda yürürken, bir deniz yıldızı buldum
Avucumda çırpındı çırpındı
Sonra sulara geri döndü.
"Ben de gitmek istiyorum!" dedim,
Fakat ayaklarım kuma gömülü kaldı…

Akşam olduğunda, kumsal bomboş kaldı
Ayak izlerim sildi medcezirleri
Islak kumda parlayan bir deniz kabuğu
Fısıldadı geceye
"Burada bir çocuk yalnızlığı öğrendi dedi…
Ve deniz, onu asla geri vermedi."