Deniz köpürdü Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Ve sonunda deniz köpürdü
Oysaki bu bir küfürdü

Yaladı yine kıyıları
Öptü okşadı dalgalar
Kimi kıvırtır kıçını
Kimi çalkalar
Kimilerini atar kimini yalar
Ah yok mu şu dalgalar

Herkeste bir dalga telaşı
Kiminin elinde kimin dilinde
Kimi oturmuş izler sahilde
Kürek çeken çekene
Yüzen yüzene
Ne kadar kaçarsan kaç
Ne kadar yüzersen yüz
Nasılsa döneceksiniz sahile

Küfür mü etti yoksa tükürdü mü?
Yoksa tükürdüğünü mü yaladı
Anlamadım şimdi ben
Kim kimi yıkadı yaladı

Vurun bakalım vurun
Birileri belki der
Burada biraz durun
Aklı başında olana bir sorun
Dalgalar kimin cebine ne koydu
Kimi aldı kimi yuttu

Deniz köpürdü
Vurdu gitti pislikleri sahile
Kimileri mercan sandı
Aldı koydu cebine
Belki bu bir oyundu
Peki, bu pisliği cebimize kim koydu

Ve sorular soruları takip eder
Değişmeyen tek bir gerçek var
Değişmeyecekse söylemek ne fark eder
Eşeği çayıra salanlar
Elbet o eşeği bir kazığa bağlarlar
Sonra kulağı ardına bir ayna
Ayaklar altına alınan bir tosbağa
Kuyruğa bağlanıp heybeye konulan bir taş
Sonra kuru giren çıkar yaş

Eşek eşeklikten mutlu
Herkes yarınlardan umutlu
Kimse öptüğüne bitli
Der mi koynuma aldığım sirkeli

O yavşak değilse ona uyanlar
Denize doğru koşanlar
Sahilde soyunup üryan gezenler
Kimi dalgalara bakar fantezi kurar
Kimi rakısını ağırdan yudumlar
Herkesin var bir dalgası
Eee dostum bu dur artık günün modası

Kimini sessize alırlar kiminin sesini açarlar
Kiminin oyuncağını elinden alırlar
Sen sessizde dur izle köşeden
Bak canım birazdan bitecek bu film
Sen şimdiden bir köşeye gizlen

Laf uzadı ağalar vakit geç oldu
Anlayan anladı anlamayan sona kaldı
Laf ne kadar uzarsa anla ki
Bir o kadar boka sardı