her zaman bir deniz feneri arar gözlerim
salt azgın dalgalarla boğuşurken değil
dingin bir denizi seyrederken de ararım,
belki orada olduğunu bilmektir hoşa giden,
belkide hissetmek fenerin varlığını,
sensizliğim de deniz fenerinin kaderine benzemekte
gün geçtikçe,
ufuklara bakışım ondandır,
sarılırken yalnızlığın kollarına
seni arayışım ondan,
ama şimdi duyuyormusun sesleri
sana vuruyor başka denizin dalgaları,
bana düşen ise uzaktaki martıların çığlıkları.
Kayıt Tarihi : 2.3.2004 09:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!