Yüreğin mi büyük, yoksa acın mı?
Seni bu kadar kim üzdü, deniz?
Hangi gemi alıp gitti umutlarını,
Nedir üzerinde kalan bu iz?
Sen sustun, köpük köpük anlattın,
Lakin kimseye asla yaranamadın.
Bir tek seni ufaktan rüzgâr anladı,
O da sürekli yanında kalmadı.
Sanki hâlâ bekler gibi bir sesi,
İçimizdeki hüzün senden mi?
Sen hepsini sakladın sessizce;
Kaç çocuk çizdi seni hayalince?
Kayıt Tarihi : 23.12.2025 02:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin denizle dertleşmesi şiirde konu olarak anlatılmaktadır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!