Deniz öyle durgun,öyle mahzundu
Uzakta bir martı,sessiz uçuyordu
Deniz küsmüştü herşeye,
Mavi bir örtü gibi duruyordu öylece
Yok edilmeyi istiyordu sessizce.
Hasretlere doymuştu sanki
Dalgalanmıyordu.
Çok gönül yarası söndürmüş,
Yılmıştı belki.
Rüzgarları bekliyordu,olmak için eskisi gibi
Bekliyordu ama zaman geçmiyordu ki
Unutmuştu sanki istediği herşeyi
Yoktu başka çaresi
O denizdi,
Karanlığın sustuğu yerde öylece bekleyecekti...
Kayıt Tarihi : 21.2.2001 20:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!