Varlıgını yoklugunu bu hayatta sorgularken;
kendin olmalısın.
Düşüncelerinle hareket ederken bir başkasının düşüncelerine başvurmadan kendin olmayı becerebilirsen bu hayatta kendine yön verebilirsin.
Ancak bildigin yolda kendin istedigin için hareket edersen, başkalarının düşüncesiyle hayatına yön vermeye kalkarsan kendin degil ancak başkası olabilirsin ve kendinden uzaklaşmaya başlarsın ve bir süre sonra kendin olmaktan çıkıp başka bir bedene başka bir fikre bürünürsün.
Dogrularını yanlışlarını seni yönlendiren insanların hayat akışına göre şekillendirmeye başlarsın bir süre sonra...
Bu şekilde sen kendin degilsin aslında bir başkası olmuşsundur. Mutlulugunu üzüntülerini bir başkası belirler ve hep bocalar, çırpınırsın.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta