Umulan değil, heybemize ne koyduğumuzdur aslolan, kapanan bir kapının ardında kalmak özlem değilmidir, sokaklar akar yaşamın kıyısına kendi içinde bir ritmi vardır…
Bir gün biter, uyanırsak şayet yenisi bizimdir. Verilecek nice karar, çıkılacak ne çok yol vardır hayatta yeter ki insana dair olsun…
Aşk ruhun gıdasıysa ve ruh bedenden çıkmadıysa gerisi çok zor değildir.
Son kalan mumu yaktım, gecenin renkleri ve radyomun cızırtısında Leman Sam, Rüzgar, yangını daha çok arttıran…
Kuş sesleri ve ince bir ışık sızıntısı işte yeni gün, bitmez yaşamın ritmi, yapılacak çok iş var harcanacak çok emek…
Fazla söze lüzum var mı, yolcu yolunda gerek…
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta