Demirci Avlusunda Semaver

Demirci, bana sorma günün nasıl geçeceğini…
Gönlünde çiçeklerin nasıl açıp, yaprakların nasıl yeşereceğini. Bilmez misin cevabını geçiştireceğimi!
Bilmez misin cevabının uzaklarda olduğunu…
Gördüklerimiz cennetin sadece bir kırıntısı olduğu halde aldanıp kandığımızı bilmez misin?
Sınavımızın bir parçası, kâğıdımızın süsü olduğunu bilmez misin?
Gördüklerimiz, gözlerimizin çıkmayan boyaları demirci. Bedenimizin bize uzak giysileri bu gördüğün her şey.
Bu aslında senin benim meselesi değil,
Tek yürek birçok bedenin meselesi.

İç çayından bir yudum demirci…
Senin demiri dövdüğün gibi, birilerinin doğayı dövdüğünü, İnsanı dövdüğünü, yaradılış amacını yok saydığını, sahteleri seçtiğini bilmez misin?
Sen bırak şimdi kalbi karayı, hatayı, ziyanı, günahı, bedduayı…
Alabiliyorsan al arkana duayı, koyabiliyorsan koy sırtına sevabı.
Ancak öyle yola çıkanlar selametle varır gideceği yere.