Dem-i Vasluñ İrişse Şiiri - Baki

Dem-i vasluñ irişse çeşm-i ‘âşıkda bükâ artar
Sular tugyân ider evvel bahâr oldukça mâ artar

Kıyâs eyler mi Nîl-i Mısra ol Yûsuf-likâ yaşum
Anuñ mikyâsı yokdur turmaz ol mâ dâ’imâ artar

Bu nûh dûlâbı gerdân eyleyen seyl-âb-ı eşkümdür
Yaşum ser-çeşmesinden bahs idersem mâ-cerâ artar

Sular çaglar tuyûr âvâzesinden kûhsâr iñler
Bahar eyyâmıdur şimden girü şît u sadâ artar

Güzellik burcına bir mâh-ı nevdür ol hilâl-ebrû
Çerâg-ı hüsnine günden güne turmaz ziyâ artar

Dil-i dervîş-i dil-rîşüñ du’â-yı subhgâhından
Belâlar eksilür câh u celâl u kibriyâ artar

Toyılmaz hvân-ı ihsâna kanâ ‘at gelmez insâna
Kerem gördükçe ey Bâkî gedâlardan recâ artar