Pişman olmak kâfi gelmez yevm-adem
Dem bu demdir dem budemdir dem bu dem
Çok gerekmez mülke göstermek temâh
Rizk-i maksûm gelmiş Allahtan kerem
Kalben ulvî aşka dilbend râdiye
Uhrevî bir hükmü bes Mevlâ- hikem
Hem cefâdan hem kederden tevakki
Gam çekerken keyf verir tek câm-ı cem
Sen mukaffâ fikri Mehmet nazm'a dök
Kavle hep gâlip gelir kurşun kalem.
Yevm-adem = yok olma günü, kıyâmet
Dem bu dem = fırsat kaçırmamak zamanı
Rizk-i -maksûm = kısmet
Kerem = adaletli bağış
Dilbend = gönül
Râdiye = razı
Bes = Tamamı, ancak, yalnız
Mevlâ- hikem = Tanrı bilir
Tevakki = sakınma
Mukaffâ = kafiyeli
Nazm = tertipli dizi
Kavl = laf, söz
Fâilâtün fâilâtün fâilün
/ . / / / . / / / . /
Kayıt Tarihi : 9.1.2011 18:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!