Delirttiniz Ulan Beni Şiiri - Adem Efiloğlu

Kaç vakittir susuyorum
Delirttiniz ulan beni.
Sanmayın ki pusuyorum
Delirttiniz ulan beni.
/
Oysa yara sarıyordum
Dostlukları karıyordum
Bir köşede duruyordum
Delirttiniz ulan beni.
/
Kafama attınız taşı
Karıştırdım üçü beşi
Körle yattım kalktım şaşı
Delirttiniz ulan beni.
/
Duyup duyup gerilmişim
Orta yerden kırılmışım
Sokaklara serilmişim
Delirttiniz ulan beni.
/
Bir kendimi bulamadım
Şöyle huzur dolamadım
Kim akıllı bilemedim,
Delirttiniz ulan beni.
/
El âleme güldürdünüz
Uykulardan kaldırdınız
Sabır bitti yıldırdınız
Delirttiniz ulan beni.
/
Bozdunuz ağızda tadı
Üfleyip yedik yoğurdu
Hiç bitmez mi dedikodu
Delirttiniz ulan beni.
/
Sanki kulak çınlamamış
Kimse bir söz dinlememiş
Dostlar bile anlamamış
Delirttiniz ulan beni.
/
Pabuç gibi dilleriniz
Gevşemiştir telleriniz
Ne çok uzun elleriniz
Delirttiniz ulan beni.
/
Kendi yırtık beni diker
Karabasan gibi çöker
İçindeki çöpü döker
Delirttiniz ulan beni.
/
Hiç durmadan saldırdınız
Yalan yanlış doldurdunuz
Cenazemi kaldırdınız
Delirttiniz ulan beni.
/
Hemi sağdan hemi soldan
Tam teşekkül dört bir koldan
Doğrularda çıktı yoldan
Delirttiniz ulan beni.
/
Âdem gibi bakıyorum
Şiir şiir dokuyorum
Gemileri yakıyorum
Delirttiniz ulan beni.
/
Âdem Efiloğlu
01 Nisan 2025
Saat: 19.16