Delirmiş bir şairin satır aralarına sızan
Şizofren duygulardı.
Öyle delirmişti ki
Seni seviyorum yazan cümlenin başına huni taktı.
Aklını sevgilisinin gözlerindeki tımarhaneye yatırdı.
Psikolog çocukluğuna dön dediğinde
Çocukluğu terk edilişin kollarında aradı.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta