Delice Alem Şiiri - Kasım Kobakçı

Gayet yalın, uçup gidici esasen,
O bölüştüğümüz asri, yabanıl.
*
El pençe duruşun, kabalığın avukatı,
Küresel mistisizmle, faydacı şarklı doktrinler.
*
Tastamam sayılmasa bile,
Her an işitip, her an izlemek benzer suretleri.
*
Sorma sakın, ne denli tiksindirici, usandırıcı,
Hem ne hoş da benimseniyor.
*
An be an, şuuruna varmadan!
İşte şu bezginlik, şu kabulleniş ki;
*
Vefalı kölesi,
Nazarları,
Âmâ,
Şatafatlı.
*
Çakallar şöleninin,
İşitmez ilahların, ecelerin, şahların...
*
Velhasıl, sözüm şu ki; güçleri yettiğince,
Payımı iyice verecek, dursalar da...
*
Ukala vurdumduymazlar, bin türlü bahaneli itaatkârlar,
Ve peek, pek muhterem mazi aşıkları, ego düşkünleri...
Görmeseler de uyar mısralarımı, çizmeseler de!
*
O evrensel, delice alemde,
Nasılsa her vakit,
Şu zamanlar onlara,
Panayır, şenlik, curcuna...