karartılara son ben'i de yem etmişken
hele de bu denli ürkekken kimseyi kaderime ortak edemem
sen ki
kadersizliğin son sözlüğündesin
sancılarımı ben bile taşıyamazken başkasını sanrılatamam kendimle..
adın bana şifrelenen bir şüphe
kaderimi de dün aksam gezdiğim iskeleden rüzgara savurdum
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta