Bu akıl sevgiliyi övdükçe över,
Alnından sevgiyle öptükçe öper,
Can azapta olsada sineye gömer,
Yanar da yanar, mum gibi eriyip söner.
İnsan insanı küçümseyip hor görmemeli,
Kimbilir hangi cevherdir o sevgili,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta