Dehlize bakan yıldız

Aylardan kasım, saat bir gece vakti
Tüm ışıklar sönmüş,
Bir yıldız dikkatini çekiyor
Saklanma kadavra ağaçlarının arkasında
Kaldır başını,
Yıldız gülümsüyor yukarda
Yanakları buse tutmuş çiçeklerin
Alnından damlayan soluksuz terler...
Karanlıktan mı korkuyorsun,
Yoksa yalnızlık mı korkutuyor seni?
Sen korkuyla içinden öksürüyorken
Yıldız sana yoldaş olur
Sanki o yıldız seni kurtaracakmış hissiyle
Parıltı gözünü kamaştırıyor
Şimdilerde
Yönünü kaybetmiş de
Sormaya korkuyor gibisin
Senin bu halini
Kimler nereden bilsin
Bir sincap koşuyor karşıdan
Sana doğru
Yıldızın aşkına,
Fındığını taşıyor senin kucağına
Ey küheylân bakışlı, sen!
Yıldızın merhameti sarsın etrafını
Üç bin kulaç atarak uzaklaş oradan
Yıldız bakıyor sana ta 300 mil uzaktan
Kalp atışların semada yankılanıyor
Sen koşarken
Yıldızlar, yıldızı kıskanıyor
Sen yıldıza bakarken
Ve nihayet
Kalbin habil, dilin kabil olmasın
Hüsnün daim, evvelin ahirin olsun