Değişti Dünya Düzeni Şiiri - Emirhan Vardar

Alkışlayın ağaçları!
Bilmiyorlar hiçbir şarkıyı,
Tek yaprak anlamıyor notadan.
Kayıp kız, yaşlı ağaçlar tarafından
Kaçırılıp hapsedilmiş.
Biraz müzik biraz güneş için değil
İntihar için pencere arıyor şatoda;
Romantizm çoktan terk etti duvarları.

Alkışlayın halkları!
Birleşip köleleşiyorlar kendilerine.
Devrimlerin sonunu iple bağlıyorlar,
Uzak ülkeler arıyorlar tanıdık sırtlarda.
Henüz içlerinden çıkmadı göz bandını çıkaran.
Bağırıyorlar: körlük lütuf, görmek yalan!
Kayıp kız, galip savaşlardan
Kaçarcasına yollar yürümüş.
Biraz rüzgar biraz özgürlük için değil
Toprak için fidan arıyor çimentoda;
Hayat çoktan terk etti doğayı.

Elleriniz kırılsın!
Bu kemanı kim icat ettiyse artık!..
Ölüme renk katıyor perdeler önünde.
Tiyatroda insan her şeye ikna edilir.
Sanat öylesine kekremsi bir içki,
Öylesine sinsi kültürlere dayanır ki,
İçine biraz tatlı yalan dökülerek içilir.
Ölüm, renk katıyor kadeh tutan ellere,
En estetik yudum bile tiksindirici.
Kayıp kız, sarhoş meydanlarda
Ayılırcasına kabuslar görmüş.
Birkaç satır birkaç sahne için değil
Gerçekler için hata yapıyor provada;
Dünya çoktan terk etti dünyayı.