hey hat...
bazen ay bile, dolunayında karanlık yüzünde tutuluyor bana.
Medlerini, cezir ine denk getiriyor.
“insan, anladığı ve anlaşıldığı insanda çiçek açarmış” ya
benimkisi çorak kalmışlığımın diliyle yazılmış bir tarif.
sol yanımda derin, ağır bir boşluk var pirim
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
